Πολλές φορές έχω γράψει άρθρα για τους γονείς μου και δε το κάνω κατ΄ανάγκη, το κάνω από σεβασμό γιατί είναι 2 υπέροχοι άνθρωποι που τους σέβομαι πάρα πολύ και τους εκτιμώ.

Άλλωστε αν δεν εκτιμάς τους γονείς δεν λέγεσαι άνθρωπος, αλλά αναίσθητος και ρεμάλι.

Πάντα ήμουν η πριγκίπισσα του μπαμπά και ανέκαθεν του είχα αδυναμία, ήταν εκείνος που με διάβαζε για το σχολείο, εκείνος που μετά από μια εφημερία καθόταν και ξημεροβραδιαζόταν για να αποστηθίσω κατεβατά και για να μάθω επιτέλους μαθηματικά και φυσική.

Δε σκάμπαζα σε αυτά τα μαθήματα, αλλά ποτέ δεν με μάλωσε κιόλας απλά ήθελε να παίρνω την βάση για να μην μείνω στην ίδια τάξη.

Ο μπαμπάς μου είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, χαμηλών τόνων – που αν νευριάσει δεν θες να είσαι δίπλα του- και που έχει προσφέρει πολλά στον τομέα της Ιατρικής.

Καρδιολόγος βλέπεις και Αναπληρωτής Καθηγητής  Καρδιολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, παγκοσμίως γνωστός για το έργο του ειδικά στο Τεστ Κοπώσεως με την έρευνά του στη Νέα Τεχνική.

Βραβεία, συνέδρια, διάβασμα, εργασίες, βιβλία, ιατρεία και φοιτητές ήταν αυτά που λάτρευε κάθε μέρα όταν πήγαινε στη δουλειά.

Αναγνωρισμένος και με κύρος, δεν ζήτησε και δεν δέχτηκε ποτέ φακελάκι και ότι πέτυχε το πέτυχε με την αξία του.

Η μαμά μου φυσικά ήταν ο βράχος του παντού δίπλα του σε όλα.

Μεγαλώνοντας και εγώ έμαθα για κείνον -μιας και μικρή δεν καταλάβαινα- και ποτέ δεν χρησιμοποίησα στη ζωή μου, είτε στα σχολικά, είτε στα φοιτητικά, είτε στα επαγγελματικά το όνομά του προκειμένου να έχω την καλύτερη αντιμετώπιση.

Μοιάζω στον μπαμπά μου ότι έχω καταφέρει μέχρι στιγμής το έχω καταφέρει μόνη μου , όπως ακριβώς και ο μπαμπάς μου.

Υπερήφανη κόρη λοιπόν και είναι τιμή μου που τον αναγνωρίζουν όλοι παγκοσμίως.

facebookShare on Facebook