Πρώτες γιορτές χωρίς τον μπαμπά
Πρώτες γιορτές χωρίς τον μπαμπά φέτος & σίγουρα είναι οι πιο δύσκολες, αλλά & οι πιο περίεργες γιορτές.
Τα προηγούμενα χρόνια όλες τις γιορτές τις περνούσαμε στα νοσοκομεία όπου νοσηλευόταν ο μπαμπάς μου.
Όμως, από τον Απρίλιο τα πράγματα άλλαξαν κατά πολύ καθώς ο μπαμπάς μου “έφυγε”.
Φέτος είναι και η πρώτη φορά που δε στολίσαμε το σπίτι και είναι απόλυτα λογικό και είναι η πρώτη φορά που θα περάσουμε τις γιορτές χωρίς τον μπαμπά.
Νομίζω πως όλη η κατάσταση του πένθους προσωπικά εμένα με δυσκολεύει μόνο στα βράδια, εκείνες τις ώρες δηλαδή που δεν απασχολώ το μυαλό μου με άλλες υποχρεώσεις και αναγκαστικά σκέφτομαι στενάχωρα πράγματα.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας προσπαθώ να μη σκέφτομαι τίποτα, αλλά κάποιες μέρες είναι αδύνατο να μη σκεφτώ.
Πολλοί δε πιστεύουν ότι είμαι σε φάση πένθους καθώς όπως μου λένε δεν έχω χάσει το χιούμορ μου -αν το χάσω & αυτό ζήτω που καήκαμε- ή επειδή είμαι μέσα σε όλα.
Ο καθένας το πένθος του το περνάει με το δικό του τρόπο.
Δεν είμαστε όλοι το ίδιο, δεν πενθούμε όλοι το ίδιο, κάποιοι αντέχουν, κάποιοι δεν άντεχουν.
Δεν είναι κακό να λυγίζουμε και να μην αντέχουμε.
Όμως πρέπει σύντομα να βρούμε δύναμη & να προχωρήσουμε.
Γιατί η ζωή προχωράει & αυτοί που “έφυγαν” θέλουν να μας βλέπουν ευτυχισμένους.
Πρώτες γιορτές χωρίς τον μπαμπά λοιπόν και τίποτα δεν είναι το ίδιο, έχουν αλλάξει πολλά πράγματα κάποιο προς το καλύτερο, κάποια μείνανε στάσιμα.
Αν χάσατε & εσείς κάποιον δικό σας αγαπημένο περιμένω το δικό σας μήνυμα για να μου πείτε πώς θα περάσετε τις γιορτές σας ή πώς το ξεπερνάτε.
Καλές Γιορτές εύχομαι, με Υγεία & με πολλά Αληθινά Χαμόγελα!!!
No Comments