Η καλύτερη στάση του μετρό είναι εκεί που ηρεμεί η ψυχή σου!
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όταν είμαστε πληγωμένοι αναζητάμε διάφορες διεξόδους για να ηρεμήσει η ψυχή μας και για να ξαναβρούμε τον χαμένο μας εαυτό.
Άλλοι λατρεύουν να ταξιδεύουν ώστε να καθαρίσει το μυαλό τους,άλλοι αγαπάνε το βουνό,άλλοι τη θάλασσα και πάει λέγοντας.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι στη διαχείριση και στην αντιμετώπιση του πόνου,ο καθένας το ξεπερνάει με το δικό του μοναδικό τρόπο.
Εγώ για παράδειγμα λατρεύω τη θάλασσα και όποτε είμαι στεναχωρημένη βρίσκω εκεί παρηγοριά χειμώνα καλοκαίρι και είναι σαν να με ακούσει όταν της μιλάω και μετά γαληνεύει η ψυχή μου.
Ο πόνος δεν είναι ίδιος για όλους,άλλοι είναι δυναμικοί και δεν τους νοιάζει και προχωράνε παρακάτω και άλλοι είναι ευαίσθητοι και θέλουν το χρόνο τους για να προχωρήσουν.
Η καλύτερη στάση του μετρό είναι εκεί που ηρεμεί η ψυχή σου, μπαίνεις στο μετρό κλείνεις τα μάτια μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου & προσπαθείς να κάνεις χαρούμενες σκέψεις στην αρχή θα είναι δύσκολο καθώς θα βάζεις τα κλάματα από τη στεναχώρια όμως πίστεψέ με αργότερα θα αναρωτιέσαι γιατί καθόσουν και έσκαγες για βλακείες.
Και αν μέσα στο μετρό δεις τον μακαρίτη πρώην σου μην αφήσεις την καρδιά σου να φτερουγίσει συνέχισε να χαμογελάς σαν να μη συμβαίνει τίποτα!
Γιατί η ζωή δεν είναι μόνο ο πρώην,η ζωή έχει και τον νυν και τον κατάλληλο σύντροφο που θα τον βρεις με μαγικό τρόπο.
Μπες λοιπόν στο μετρό κλείσε τα μάτια και αναρωτήσου :
“Πού ηρεμεί η ψυχή μου για να πάω τώρα;”
* Η φωτογραφία πάρθηκε από το sensory-explorer.com-
No Comments