Επιτέλους σε σκότωσα
«Επιτέλους σε σκότωσα» ψιθύρισα από μέσα μου μετά από 2 χρόνια κατάφερα να σκοτώσω το απωθημένο μου.
Του έβαλα φωτιά, μπουρλότο τον έκαψα και έτσι όπως καιγόταν, έβλεπα τις στάχτες και τα όνειρα που έκανα για μας να γκρεμίζονται,να εξανεμίζονται στον αέρα σαν να μην υπάρχει αύριο, σαν να μην υπάρχει γυρισμός.
Ήταν ένα εισιτήριο η επιστροφή μου σε αυτόν που δεν είχε μετά επιστροφή από την κόλαση.
Όχι δεν έκλαψα αυτή τη φορά, απλά τον πέθανα, τον έβγαλα από την καρδιά μου, τον ξερίζωσα όπως ξεριζώνεις τα χλωρά από το χώμα, τον τράβηξα σαν το τσιρότο όταν το βγάζεις και πονάς και τον κήδεψα όπως έκανα και με άλλους πρώην, μόνο που αυτός δεν ήταν καν πρώην δεν προλάβαμε ποτέ να έχουμε σχέση.
Όχι γιατί δε το θέλαμε, αλλά γιατί οι περιστάσεις δεν μας άφησαν.«Σε σκότωσα επιτέλους» και κοίταζα το σπίτι σου αηδιασμένη σκεπτόμενη τη βραδιά που μου είχες χαρίσει που μου ψιθύριζες πόσο με θες και μετά άλλαξες , έκανες σαν να μη θυμάσαι ενώ θυμώσουν απλά έβαλες τον εγωισμό, ύψωσες ένα τοίχο ανάμεσά μας και με πέταξες.
Για να το πάρουμε από την αρχή το απωθημένο μου το γνώρισα πριν από 2 χρόνια όταν είχα φρεσκοχωρίσει, τον ήθελα αλλά βλέπεις όταν αυτός και ο πρώην σου έχουν το ίδιο όνομα, ακόμα και οι μαμάδες τους είχαν το ίδιο όνομα εγώ κάπου σκάλωνα.
Ακόμα είχα τα σημάδια πάνω μου από τον πρώην μου, με στοίχειωνε ο πρώην μου ακόμα και στον ύπνο.
Πώς θα μπορούσα άλλωστε να μπω σε μια νέα σχέση, να κοιμάμαι μαζί του και εγώ να κλαίω για τον άλλον ;
Ηθικά, τεχνικά και όπως αλλιώς θες να το πεις δεν γινόταν.
Μα για να σου πω και την αλήθεια δεν κοιμόμουν , είχα καταντήσει ζωντανή-νεκρή, το απωθημένο μου με ήθελε τον ήθελα, αλλά δεν ήθελα να με ακουμπάει καν, πονούσα από τα τραύματα του πρώην μου και ενώ ήθελα το άγγιγμά του απωθημένου έφυγα έτσι ξαφνικά ένα βράδυ .
Τον σκότωσα για 1η φορά και μαζί σκότωσα και μένα, έπρεπε να αποφασίσω ποιο ήταν το καλό πρώτα για εμένα και μετά για όλου του άλλους.
Και το δικό μου το καλό ήταν να μείνω μόνη : είχα γεράσει, κοιμόμουν συνέχεια – όσο μπορούσα-, πάθαινα κρίσεις πανικού, αηδίαζα με το όνομά του και όποιον γνώριζα με το ίδιο όνομα έφευγα τρέχοντας γιατί φοβόμουν.
Έφυγα γιατί έπρεπε, τον διέγραψα, τον μπλόκαρα δίχως 2η σκέψη, ενώ τα δάκρυά μου έκαιγαν το πρόσωπό μου, γιατί ήταν πολύ βάρβαρο αυτό που του έκανα.
Ο πρώην μου με έκανε να μη θέλω να βλέπω αρσενικό για αρσενικό, έμεινα μόνη μου πολλά χρόνια εξαιτίας των φόβων που μου προκάλεσε, μα πάνω όλα εγώ θυμόμουν πάντα το απωθημένο μου, έκανα βόλτες έξω από το σπίτι του με σκοπό να του πω μια ντόμπρα συγνώμη και ας με πλήγωνε θα μου άξιζε άλλωστε.
Και τότε τον είδα με την κοπέλα του, ήταν χαρούμενος και έτσι έφυγα δε θέλησα να του χαλάσω την ευτυχία του επειδή εγώ είχα ψυχολογικά πριν 2 χρόνια.
Τον άφησα λοιπόν και πήγα παρακάτω, ήμουν με ένα παλικάρι για 4-5 μήνες ούτε που θυμάμαι κιόλας, αλλά δεν άντεξα, πνιγόμουν, έβλεπα το απωθημένο μου και ένιωθα τύψεις γιατί εγώ δεν είμαι αυτή, εγώ δεν πληγώνω όσους δε το αξίζουν, αλλά το έκανα αλλά το έκανα γιατί δεν ήμουν καλά.
Χώρισα και μπορώ να σου πω ότι ο χωρισμός μου πάει είμαι πιο λαμπερή από ποτέ. Δεν έχω ανάγκη κανέναν δίπλα μου και αν θελήσω να έχω τον αποκτώ με τη μια.
Πριν τα φτιάξω με τον πρώην μου ξέχασα να σου πω ότι έστειλα αίτημα φιλίας στο απωθημένο μου μου έκανε ένα like και ξαφνικά με σβήσε.
Αν και το fb καμία φορά κάνει τα δικά του, εγώ δεν τον έσβησα γιατί ήμουν αποφασισμένη να του πω τα πάντα πριν κάνω άλλη σχέση.
Αλλά με έσβησε και σκέφτηκα πως το ανταποδίδει και με μισεί.
«Με σκότωσε εκείνος αυτή τη φορά» είπα εγώ και προχώρησα τη ζωή μου.
Και έρχομαι στο τώρα : Τον είδα πάλι ένα βράδυ και δεν άντεξα του έστειλα μήνυμα αμέσως – να σου πω ότι το ποτό το έχω κόψει εδώ και χρόνια οπότε έχω πάντα επίγνωση των πραγμάτων ξέρω ποια είμαι, τι κάνω και τι στέλνω-.
Του είπα τα πάντα, μου είπε πως του αρέσω ακόμα, είχα μείνει δεν το περίμενα, με τα πολλά βρεθήκαμε μετά από καιρό, μιλήσαμε, ήπιε κρασί, εγώ δεν ήπια και το ένα έφερε το άλλο και ήρθαμε κοντά σχεδόν μου ψιθύριζε όλο το βράδυ πόσο με θέλει, μου είπε τα πάντα.
Εγώ μέσα μου ένιωθα πως παίζει μαζί μου αφού έχει και κοπέλα.
Την επόμενη μέρα άλλαξε τελείως εδώ και μέρες δηλαδή σταματήσαμε να λέμε για εμάς και με σκότωσε με κάνε να νιώσω σαν φτηνή πόρνη.
Το χειρότερο ήταν που είχε γράψει- πει ότι συναισθηματικά ήταν άδειος για μένα, ενώ σε μένα άλλα έλεγε.
Θύμωσα, τα έσπασα όλα, έκλαψα, βγήκα με έναν φίλο και άρχισα να πίνω και εκείνη τη στιγμή τον σκότωσα για μια ακόμη φορά.
Γύρισα σπίτι έβγαλα τις γόβες, έβαλα ένα ποτήρι κρασί, μετά vodka, μετά δεν ξέρω τι και κοίταζα το σπίτι του, σκεφτόμουν ότι είχαμε πει και είπα από μέσα μου «απόψε πέθανες, από αύριο δε θα σε θυμάμαι».
Καθώς κοιτούσα το σπίτι του ήρθε στο μυαλό μου η εικόνα του να πίνει και έτσι όπως ήταν του έβαλα φωτιά του πρώην απωθημένου μου και μαζί του πέθανα και εγώ μια για πάντα.
Το απωθημένο μου ποτέ δε κατάλαβα τι εννοούσε, αν τα εννοούσε, αν έπαιζε ή δεν ξέρω και εγώ τι ήθελε να πει ή να κάνει μαζί μου.
Όπως και να έχει ευκαιρία δε μου έδωσε, αλλά πήρα ένα σημαντικό μάθημα : ότι τίποτε δεν έχει αξία αν ο άλλος αν δεν κάνει θυσίες για εσένα και δεν σου δίνει μια ευκαιρία.
“Άκου να δεις,άλλαξε τρόπους
Μην παίζεις πια με τους ανθρώπους
Γιατί χρεώνουν λάθη με τόκους”
Για το απωθημένο μου που άλλα έλεγε και άλλα εννοούσε!!!
No Comments