Γράφω,γιατί έτσι νιώθω αληθινός!
“Γράφω,γιατί έτσι νιώθω αληθινός!”,μου αποκαλύπτει στη σημερινή του συνέντευξη ο συγγραφέας Χρήστος Δασκαλάκης.
Επίσης,μου παρουσιάζει το βιβλίο του «Το Γονεοτροφείο» & μου μιλάει για τις σχέσεις,αλλά & για τα μελλοντικά του σχέδια.
Πάμε να δούμε τι μου είπε :
Πες μας λίγα λόγια για εσένα και το πως ξεκίνησε η αγάπη σου για τη συγγραφή βιβλίων;
“Για εμένα, θα έλεγα πως είμαι ένα μοναχικό, αλλά ταυτόχρονα επικοινωνιακό, αιώνιο παιδί, που τις ώρες της μοναξιάς καταπιάνεται με τις λέξεις και τις ώρες τις εξωστρέφειας τις μοιράζεται με τους άλλους.
Έγραφα, και συνεχίζω να γράφω, γιατί έτσι νιώθω αληθινός.
Είμαι πιο κοντά στον εαυτό μου όταν εκφράζομαι με τον γραπτό λόγο, παρά με τον προφορικό.
Όλα λοιπόν ξεκίνησαν όταν κατάλαβα ότι, με τη συγγραφή, μπορώ να εκφράσω όλα αυτά που το στόμα μου δεν είχε τη δύναμη να πει.”
Με τι θέμα πραγματεύεται το τελευταίο σου παραμύθι;
“«Το Γονεοτροφείο», είναι μια ιστορία αναζήτησης της οικογενειακής ευτυχίας θα έλεγα. Γι΄ αυτό και έχει αποδέχτες αναγνώστες κάθε ηλικίας.
Είναι ένα παραμύθι καληνύχτας για παιδιά και ταυτόχρονα ένα παραμύθι δικαίωσης για τους γονείς.
Μια ιστορία όπου τα παιδιά αναζητούν κάποιον να τα αγαπήσει για όσα είναι, μια ιστορία όπου οι γονείς, που προσπαθούν με τόση αγάπη για να ανταπεξέλθουν, κερδίζουν τελικά την αγκαλιά που τους αναλογεί.”
Αφορά λοιπόν και εμάς τους μεγάλους;
“Θα έλεγα ότι αφορά όσους είναι, έχουν ή υπήρξαν παιδιά. Το πιο συγκινητικό όμως είναι όταν λαμβάνω μηνύματα από γονείς. Νιώθω τότε πως η ιστορία κατάφερε να βρει τον σωστό αποδέκτη.”
Οι σχέσεις στη σημερινή εποχή είναι δύσκολες. Τι πιστεύεις ότι φταίει για αυτό;
“Η έλλειψη επικοινωνίας. Είτε είναι μεταξύ γονιών και παιδιών, είτε είναι μεταξύ συντρόφων, είτε είναι μεταξύ φίλων ή συνεργατών.
Οι πληροφορίες εκεί έξω είναι τόσες πολλές, η ευκολία, σε όλους τους τομείς, μεγάλη και έτσι κανείς δεν αφιερώνει λίγο χρόνο στο να πει ειλικρινά τι αισθάνεται, τι του λείπει, τι θα ήθελε να αλλάξει.
Βλέπουμε ερωτικές σχέσεις να τελειώνουν, γάμους να διαλύονται,οικογένειες να χωρίζονται.”
Η οικονομική κρίση μας επηρεάζει όλους. Ποια η δική σου συμβουλή στα νέα παιδιά που τώρα ξεκινάνε τα όνειρά τους;
“Η συμβουλή είναι μόνο μία! Να εξασφαλίσουν μία βάση, να έχουν δηλαδή μια σταθερή αφετηρία και μετά να τολμήσουν για το οτιδήποτε η ψυχή τους αναζητά! Και το πιο σημαντικό, να μην έχουν ποτέ σαν στόχο το κέρδος! Την εξέλιξη και αναγνώριση των κόπων τους, ναι. Το κέρδος ποτέ. Μόνο όταν κάνεις κάτι για την ψυχή σου μπορείς να του αφιερωθείς πραγματικά και να του μείνεις πιστός χωρίς εκπτώσεις.”
Χρησιμοποιείς τη δική σου αισιόδοξη στάση και στα βιβλία σου;
“Τώρα που το σκέφτομαι, ναι. Άλλωστε όλα μου τα βιβλία, είτε παραμύθια είναι αυτά, είτε ποίηση, κουβαλούν κομμάτια της δικής μου προσωπικής ιστορίας. Επομένως, εκεί μέσα καταγράφεται πάντα ένα μεγάλο κομμάτι αυτού που είμαι πραγματικά. Και παρόλο που το μυαλό μου λειτουργεί ορθολογιστικά, η καρδιά μου είναι στο έπακρο αισιόδοξη, ίσως και λίγο ρομαντική ακόμα.”
Με τι συναίσθημα θα ήθελες να μείνει ο αναγνώστης διαβάζοντας την ιστορία του «Γονεοτροφείου»;
“Μου είναι πιο εύκολο να σου πω το συναίσθημα που έχω εγώ σε κάθε ανάγνωση του «Γονεοτροφείου». Με κάνει να νιώθω ότι αξίζει να κάνεις υπομονή, αξίζει να προσπαθείς, αξίζει να μένεις πιστός σε όσα πρεσβεύεις. Γιατί πάντα στο τέλος, έστω και αργά, θα βρεθεί κάποιος να εκτιμήσει τον αγώνα σου, να εκτιμήσει την αλήθεια σου, να εκτιμήσει την αγάπη σου για κάτι. Πόσο μάλλον την αγάπη για την ίδια σου την οικογένεια…”
5.Γράψε μας ένα αγαπημένο σου κομμάτι από το «Γονεοτροφείο», που θέλεις να μοιραστείς μαζί μας.
“«…μόνος τώρα και σιωπηλός, γύρισε στην πολύβουη κεντρική αίθουσα, κάθισε στην άκρη του μεγάλου τραπεζιού και δισταχτικά γέμισε ένα ποτήρι με γάλα. Τα μάτια του ήταν θλιμμένα και όλη η ενέργεια του είχε χαθεί μέσα σε μια ανεξήγητη θλίψη. Τελικά, μαμά και μπαμπάς δε σημαίνει μόνο παιχνίδι και ελευθερία, ακούστηκε μια φωνή να ψιθυρίζει μέσα του. Αγάπη σημαίνει επίσης όρια, ασφάλεια και αληθινό ενδιαφέρον…
Σήκωσε αργά αργά το κεφάλι του, κοίταξε γύρω γύρω την αίθουσα, και εκεί, λίγο πριν χαθούν στην έξοδο, αντίκρισε δύο ζευγάρια μάτια να τον κοιτάζουν με τρυφερότητα. Ήταν τα βλέμματα της Αλίκης και του Αλκαίου, το ζευγάρι που τόσο γρήγορα είχε προσπεράσει. Πόσο όμορφοι και λαμπεροί του φαίνονταν τώρα…»”
6.Αγαπημένο τραγούδι και φράση αυτήν την εποχή;
“«Η αγάπη πονάει όταν ψηλώνει» λέει το τραγούδι και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο! Κάθε στίχος και μια μεγάλη αλήθεια. Διαχρονική και παγκόσμια.”
7.Τι να περιμένουμε από σένα στο μέλλον;
“Αρχικά, εύχομαι να κυλήσουν όλα ομαλά στις ζωές όλων μας, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, ώστε να ξεκινήσουμε σιγά σιγά να ονειρευόμαστε ξανά το μέλλον.
Προσωπικά, είμαι σε μια περίοδο που αυτή η «παύση» μου έκανε καλό εσωτερικά και με βοήθησε να επαναπροσδιορίσω τους στόχους μου.
Ιδανικά, θα ήθελα να ασχοληθώ μονάχα με το «Γονεοτροφείο» και το φθινόπωρο να ολοκληρώσω τις παρουσιάσεις στα βιβλιοπωλεία και τις επισκέψεις στα σχολεία που ακυρώθηκαν λόγω της πανδημίας.
Αυτό θα ήταν το καλύτερο σενάριο μιας και μου έχει λείψει απίστευτα η επαφή με τα παιδιά.
Προτεραιότητα όμως είναι η υγεία, η ηρεμία και η επιστροφή στα απλά και τα ωραία.”
8.Πού μπορεί να σε βρει κανείς;
“Η καθημερινή επαφή με τους αναγνώστες μου γίνεται μέσω της σελίδας μου στο facebook εδώ: (https://www.facebook.com/pages/category/Author/Christos-DaskalakisΧρήστος-Δασκαλάκης-153593821431287/) και του προφίλ μου στο Instagram εδώ: (Christos Daskalakis)”
Εκεί λέμε τις καλημέρες μας, μοιραζόμαστε ιδέες, κληρώνουμε βιβλία, ερχόμαστε λίγο πιο κοντά και κάνουμε την καθημερινότητα μας λίγο πιο όμορφη και ανθρώπινη.
9.Mια ευχή για το Ex’s Ghost By Tina Michaelidou–
“Εύχομαι να συνεχίσει να έχει την ίδια δροσιά και αυθορμητισμό, να ψυχαγωγεί, να ενημερώνει, να προβληματίζει και να τολμά! Κάθε τι πρωτότυπο και φρέσκο είναι ένας δρόμος που αξίζει να ανακαλυφθεί.”
No Comments